Fed obawiając się rosnącej inflacji zaczął podnosić stopy procentowe. Osoby, które miały kredyty ze zmiennym oprocentowaniem zaczęły mieć problemy z jego spłatą. Ceny nieruchomości przestały rosnąć już w 2006 roku i od tego momentu banki zaczęły masowo przejmować nieruchomości. Na początku twierdzono, że to tylko mały problem z kredytami subprime, ale tak nie było. MBSy, czyli hipoteczne listy zastawne, wcześniej traktowane jako bezpieczna inwestycja, zaczynały okazywać się bezwartościowe. Do tego doszły CDSy czyli swapy ryzyka kredytowego, które Time zamrażarka-wskaźnik dla opcji binarnych wpędzały w kłopoty ubezpieczycieli, którzy ubezpieczali pożyczkodawcę przed ryzykiem niespłacenia kredytu hipotecznego.
Kryzys gospodarczy – co to takiego?
Aby uniknąć kryzysu systemowego, różne kraje musiały interweniować w celu ratowania banków, co doprowadziło do powstania długu publicznego w różnych krajach i spowodowało recesję na skalę globalną. Efektem tego wszystkiego było pęknięcie bańki dot com w 2000 r., kiedy to rozpoczęła się kompulsywna sprzedaż akcji przez przedsiębiorców w celu zgarnięcia tego, co zarobili lub odzyskania pieniędzy przed krachem. Dokładnie tak się stało, a wartość akcji gwałtownie spadła, co z kolei doprowadziło do bankructwa wielu Waluty pokazują przejście do bezpieczeństwa i dojrzałości firm. Szkolenia systemów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji (AI), bez uprzedniej, wyraźnej zgody Ringier Axel Springer Polska sp.
Banki i instytucje finansowe na całym świecie, które były zaangażowane w te ryzykowne papiery wartościowe, pogrążyły się w kryzysie. Banki upadały, giełdy traciły wartość, a setki tysięcy ludzi traciło pracę i oszczędności. Po pęknięciu bańki dot-com w 2000 roku, oraz ataku na WTC, ówczesny prezes Fedu, Alan Greenspan, postanowił ożywić gospodarkę poprzez obniżenie stóp procentowych z 6,5% pod koniec 2000 roku do 1% w czerwcu 2003.
Jedynie w 2008 roku, gdy spadkom na giełdach towarzyszył globalny kryzys finansowy, przecena trwała dłuższy czas. Poniedziałkowe notowania za Atlantykiem rozpoczęły się od kolejnych spadków, które zostały błyskawicznie zniwelowane. Niecałą godzinę po starcie notowań indeks S&P zyskiwał na wartości ponad 3 proc. Od ostatniego wielkiego kryzysu finansowego mija dokładnie 10 lat.
W relatywnie dobrym stanie, a gospodarka kraju szybko zaczęła odżywać w następnych latach. Jednak to nie tylko rok 2007 przyczynił się do wspomnianego krachu. Wówczas problem dotyczył wyłącznie amerykańskich banków inwestycyjnych. Kluczowym momentem było wejście na nowojorską giełdę jednego z największych banków inwestycyjnych.
Wielu przedsiębiorstw i firm upadło, a wielu pracowników straciło pracę. Aby pomóc wyjść z krachu, rząd wprowadził wiele programów stymulacyjnych, w tym plan stymulacji ekonomicznej. Plan ten pozwolił rządowi na wydanie olbrzymich kwot pieniędzy na inwestycje infrastrukturalne, aby zapewnić wzrost gospodarczy. Dzięki temu rząd mógł wspierać sektory, które zostały dotknięte kryzysem, np. Mimo że konsekwencje krachu na giełdzie w 2008 roku nadal odczuwane są dzisiaj, wiele banków i przedsiębiorstw wykorzystało go do wprowadzenia zmian w swoich strukturach i procedurach.
Złoty umacnia się po decyzji Donalda Trumpa
Nigdy wcześniej obroty handlowe nie zmalały tak bardzo i w tak szybkim tempie. Jak jednak wskazuje Mitręga-Niestrój (2012) załamanie się handlu światowego miało większy wymiar aniżeli wskazuje na to popyt końcowy, a więc popyt na produkty finalne. Wynikało to z faktu, iż przedsiębiorstwa silnie ograniczały zakup dóbr zaopatrzeniowych (zapasy) oraz inwestycyjnych (dobra trwałego użytku).
Które kraje i państwa najbardziej ucierpiały na kryzysie?
Rządy mogą współpracować w celu wymiany informacji o ryzykach finansowych, koordynować działania regulacyjne i monitorować sytuację na rynkach międzynarodowych. Przykładem takiej współpracy jest Międzynarodowy Fundusz Walutowy, który pomaga krajom w sytuacji kryzysowej i promuje stabilność finansową na skalę globalną. Kryzys bankowy wywołany krachem na giełdzie ma również swoje konsekwencje. Banki, które utraciły znaczną część swojej wartości, mogą napotykać trudności w udzielaniu kredytów, co może ograniczać możliwości finansowania przedsiębiorstw i konsumentów. To z kolei może prowadzić do spowolnienia gospodarczego i wzrostu bezrobocia.
Podobnie do Dow Jones podczas kryzysu finansowego zachował się czołowy indeks pięciuset spółek technologicznych z amerykańskich parkietów, czyli S&P500. Przejście w trend spadkowy również było poprzedzone trwającą od bańki dot-comów hossą, której zwieńczenie miało miejsce 11 października 2007 r. – wówczas indeks (dokładnie w tym samym dniu co DJIA) osiągnął historyczny szczyt na poziomie 1575 pkt.
Mówiło się przed kryzysem, że problem jest tylko z kredytami o zwiększonym ryzyku, czyli subprime. Polegał na tym, że wiele osób zdecydowało się na kredyty o zmiennym oprocentowaniu. W kredytach o zmiennym oprocentowaniu występuje takie ryzyko, że gdy stopy procentowe pójdą w górę, to będzie trzeba płacić wyższą ratę. Ten typ kredytu odpowiadał osobom kupującym nieruchomości spekulacyjnie, gdyż nie planowali trzymać domu przez długi czas. Okazało się, że zmienne oprocentowanie było częstsze w kredytach o normalnym ryzyku, niż w subprime. Gdy ceny przestały rosnąć, a potem zaczęły lekko spadać, przejęcia nieruchomości przez banki wystrzeliły do góry.
- To spowodowało kryzys finansowy, który rozprzestrzenił się na cały świat.
- Pozwolić cenom nieruchomości spaść, tak aby były tańsze bez konieczności zadłużania się na niewiarygodne sumy pieniędzy.
- Tymczasem banki przepakowywały te kredyty hipoteczne i sprzedawały je inwestorom na rynku wtórnym.
David Villa, szef państwowej firmy inwestycyjnej Wisconsin State Investment Board
- Gdy padnie pięć czy dziesięć złych banków, to na ich miejsce pojawi się pięć lub dziesięć lepszych i bardziej rozważnych w swoich poczynaniach.
- Podobne zdanie jak prezes Quercus TFI mają także eksperci z rynku amerykańskiego.
- W ten sposób chcieli oni zachęcić konsumentów do kupowania produktów i usług.
- W rzeczywistości wielu myślało, że Bear Stearns rescue uniknie rynku niedźwiedzi.
W tej kwestii amerykańska administracja wysyła sprzeczne sygnały. Z jednej strony urzędnicy Donalda Trumpa podkreślają, że priorytetem jest wprowadzenie już ogłoszonych ceł. Zgodnie z rozporządzeniem prezydenta część taryf weszła w życie w czwartek i w sobotę, pozostałe będą obowiązywać od 9 kwietnia. Najmocniej spadły kursy akcji w Hongkongu, gdzie indeks Hang Seng stracił 13,2 proc. Wszystko wskazuje na to, że spadki na WIG od początku roku to tylko chwilowa korekta.
Recesja zagląda w oczy największej gospodarki. Dziwne rzeczy dzieją się z obligacjami
Zatem na niemiecką gospodarkę silnie oddziaływał mechanizm transmisyjny kanału wymiany handlowej oraz rynku finansowego. Różne klasy aktywów zareagowały nerwowo na całą sytuację, a giełdy akcji na całym świecie w większości spadały. Widać pewną zależność w tym, że najmocniej spadały akcje tych krajów, gdzie ogłoszone cła były największe. Podczas gdy rynek mieszkaniowy spowolnił w 2007 r., wielu przegapiło dzwonki ostrzegawcze przed zbliżającą się recesją. Bank Światowy alarmował w styczniu 2008 r., kiedy przewidywał, że w wyniku kryzysu kredytowego globalny wzrost gospodarczy spowolni.
Dołącz do ponad 6 000 inwestorów w newsletterze DNA
Wiele krajów wzmocniło również swoje systemy ochrony depozytów, aby zapobiec utracie oszczędności przez klientów banków. Ponadto, w celu ograniczenia ryzyka związanego z nadmiernymi poziomami długu, wiele krajów podjęło kroki w celu zmniejszenia deficytu budżetowego i zwiększenia kontroli nad wydatkami. Rząd i instytucje finansowe również wprowadziły kontrole dotyczące udzielania kredytów.
Dow spadł 777.68, największy do tej pory jednodniowy spadek w historii. Światowe rynki zostały przetoczone w panice, powodując globalną niestabilność. We wrześniu 2008 roku firma inwestycyjna Lehman Brothers upadła z powodu nadmiernej ekspozycji na kredyty hipoteczne typu subprime. Było to największe do tej pory ogłoszenie Aktualizacja rynku 7 maja USD słabszy przed NFP upadłości w historii USA. Od trzeciego tygodnia lutego, z globalnego rynku akcji wyparowało ponad 20 bilionów dolarów. Chiny w piątek zapowiedziały 32% cła odwetowe na Stany Zjednoczone.
Od tego momentu rozpoczęły się spadki, a warto przypomnieć, że ówczesny szczyt Dow Jones Industrial Average został wybity niecałe trzy tygodnie wcześniej, zaś później trend uległ odwróceniu. Korelacja zachowania obu indeksów jest więc ewidentna, co jeszcze lepiej obrazuje poniższy wykres. Europejskie giełdy nie pozostały obojętne na to, co działo się za oceanem. Czołowy indeks największego europejskiego parkietu, jakim jest niemiecki DAX, zareagował jednak z pewnym opóźnieniem. Spadki były jednak znacznie bardziej dynamiczne niż w przypadku głównych amerykańskich indeksów – DAX w zaledwie trzy tygodnie spadł bowiem do poziomu 6460 pkt., tracąc tym samym 20%.